czwartek, 26 lutego 2015

O Mamma Mia, co za wieczór! – nowy musical w Teatrze Muzycznym ROMA

21 lutego 2015 r. miał miejsce premierowy pokaz najnowszego musicalu, wystawianego w warszawskim Teatrze Muzycznym ROMA. Tym razem ROMA postarała się o sprowadzenie do Polski jednego z najpopularniejszych musicali ostatnich lat, czyli MAMMA MIA. Bilety na ten spektakl są niemal całkowicie wyprzedane aż do lipca, jednak ja miałam okazję zobaczyć ten musical już kilka dni po premierze – 24 lutego :)

źródło: http://www.teatrroma.pl/

MAMMA MIA - FABUŁA
Z pewnością doskonale znacie tę historię – 20-letnia Sophie Sheridan, mieszkająca z matką na małej greckiej wysepce, planuje ślub i pragnie, żeby do ołtarza zaprowadził ją ojciec, którego nigdy nie poznała. Odnajduje pamiętnik matki i na jego podstawie ustala, że kandydatów na ojca jest aż trzech. Sophie postanawia zaprosić na wesele każdego z nich – oczywiście bez wiedzy swojej matki – Donny.
To, co wyróżnia ten musical spośród innych, to fakt, że fabułę w całości oparto na przebojach słynnego szwedzkiego zespołu ABBA. Usłyszycie w nim wszystkie największe hity zespołu, które zgrabnie prowadzą widza przez całą historię.

źródło: http://www.teatrroma.pl/

MAMMA MIA NA ŚWIECIE
Pierwsza światowa premiera musicalu odbyła się w 1999 r. w Prince Edward Theatre na londyńskim West Endzie. W następnych latach, musical przetłumaczono na kolejne języki i wystawiano w coraz to większej liczbie krajów. W tym roku, do grona teatrów muzycznych, wystawiających Mamma Mię, dołączyła również warszawska ROMA.

MAMMA MIA W ROMIE - SCENOGRAFIA
To, co bardzo mnie cieszy, bo moim zdaniem świadczy o sukcesie ROMY, jest fakt, że po raz kolejny TM otrzymał pozwolenie na autorską inscenizację „non-replica production” (wcześniej m.in. Les Miserables oraz Deszczowa Piosenka). Podobno jest to pierwszy teatr na świecie, który otrzymał takie pozwolenie. Wcześniej, Mamma Mia przez 15 lat była wystawiana z wykorzystaniem takiej samej inscenizacji, jak w pierwszej wersji musicalu. Przytaczając słowa Daniela Wyszogrodzkiego, kierownika literackiego Teatru ROMA* – „Non-replica to licencja, która zobowiązuje (…) do przestrzegania partytury i libretta. Mamy wolność w zakresie choreografii, kostiumów, scenografii, reżyserii.”
*źródło TVP - http://www.tvp.info/18953907/grecka-przygoda-z-przebojami-grupy-abba-mamma-mia-na-deskach-teatru-roma

źródło: http://www.teatrroma.pl/
Oczywiście kilka lat temu oglądałam filmową wersję musicalu, w związku z czym zastanawiałam się jak ROMA poradzi sobie z odtworzeniem pięknych widoków rodem z greckich wysepek. Tu niezawodne okazały się ruchome ekrany, które w zasadzie tworzą znaczną część scenografii i naprawdę nieźle tworzą śródziemnomorski klimat we wnętrzu teatru. Twórcom scenografii świetnie udało się też odtworzyć typową dla Grecji architekturę, czyli znane białe domki z niebieskimi okiennicami. Okazuje się, że wystarczy naprawdę niewiele, żeby uwierzyć, że przez te 2,5 h nie jesteśmy w zimnej Warszawie, a na słonecznej greckiej wyspie.

Z pewnością nie mogę powiedzieć, że scenografia mnie zawiodła, bo jestem widzem, który raczej łatwo daje się wciągnąć w historię. Mając jednak porównanie do Deszczowej Piosenki, w której scenografia była naprawdę bogata, wiem, że ROMA potrafi więcej, z tego też powodu mam niewielki niedosyt. Jednocześnie nadal twierdzę, że prawdziwych widoków nie da się zastąpić, a ROMA i tak nieźle sobie z tym poradziła.

MAMMA MIA W ROMIE - AKTORZY
Udało mi się trafić na zupełnie inne zestawienie aktorów, niż w dniu premiery spektaklu, ale byli to aktorzy, których obecność bardzo mnie ucieszyła, ponieważ znałam ich już z poprzednich musicali i bardzo lubię ich wykonania, dlatego odetchnęłam z ulgą, widząc, że po raz kolejny spędzę wieczór z dobrze znanymi mi twarzami – Anną Sroką-Hryń, grającą Donnę (znaną mi ze spektaklu Mazowieckiego Teatru Muzycznego „Edith i Marlene”), a także Dariuszem Kordkiem jako Samem i Janem Bzdawką jako Harrym (których szczególnie miło wspominam po „Deszczowej Piosence”). W rolę Billa wcielił się inny znany aktor – Robert Rozmus, natomiast jedną z przyjaciółek Donny, Tanyę, zagrała fantastyczna Barbara Melzer. Ta ostatnia podobała mi się chyba najbardziej, a jej postać, mimo, że teoretycznie drugoplanowa, była jedną z najbardziej wyrazistych i budzących sympatię. Trudno mi z całą pewnością stwierdzić kto zagrał Sophie i Sky’a w mojej wersji, ponieważ trudno było mi się przyjrzeć twarzom, siedząc w loży naprzeciwko sceny ;) Wydaje mi się, że byli to Zofia Nowakowska oraz Paweł Mielewczyk. W każdym razie para, którą przyszło mi oglądać, również sprawdziła się świetnie! Przyjemnie było ich słuchać i na nich patrzeć :)
 
MOJE WRAŻENIA
Ujmując moje wrażenia w bardziej ogólną myśl – całość oczywiście bardzo mi się podobała, jednak gdybym miała wpływ na swoje miejsca, to z pewnością usiadłabym bliżej. Nie tylko widziałabym lepiej, ale przede myślę, że cała historia  pochłonęłaby mnie znacznie bardziej. Wcześniej byłam dwukrotnie na Deszczowej Piosence i za każdym razem miałam wrażenie jakbym włożyła głowę do potterowskiej myślodsiewni, jakbym podglądała prawdziwą, choć oczywiście nieco przerysowaną, historię. Tu odrobinę mi tego zabrakło.

Jestem szalenie zadowolona z tego, na jaką obsadę udało mi się trafić. Nie wymieniłabym ani jednego aktora, bo każdy z nich wypadł rewelacyjnie, a razem tworzyli zgraną i świetnie uzupełniającą się ekipę. Oczywiście na szczególną uwagę zasługują wspomniane Panie – Anna Sroka-Hryń, która ma naprawdę kawał pięknego i mocnego głosu, a także Barbara Melzer, która stworzyła cudowną kreację Tanyi. Dawno nie widziałam już tak wyrazistej postaci drugoplanowej, która spokojnie mogłaby się równać z tymi pierwszoplanowymi. Myślę, że casting do tego musicalu udał się twórcom polskiej wersji Mamma Mia znakomicie! Z braku porównania do wersji z West Endu, muszę użyć porównania do wersji filmowej – niemal każdy z aktorów okazał się być nie tylko fizycznie podobną, ale również bardziej utalentowaną wersją aktorów z wersji filmowej (z całym szacunkiem dla Meryl Streep, która w MM wypadła świetnie, ale i tak uważam, że nie powinna kontynuować przygody z musicalem ;)).

źródło: http://www.teatrroma.pl/

Spektakle ROMY ogląda się trochę tak, jakby oglądało się bajki Disneya. Wszystko jest piękne, kolorowe, wyraziste, a sami aktorzy, to często osoby, które dubbingują polskie wersje bajek, tym bardziej trudno czasami oprzeć się wrażeniu, że oglądamy film. Ja ten efekt bardzo lubię, myślę, że tysiące innych widzów również, o czym z pewnością świadczą wyprzedane na kilka miesięcy naprzód bilety. Jeśli i Wy lubicie się czasami rozerwać przy niezobowiązującej rozrywce, to zdecydowanie polecam Wam zapolować na bilety. Na pewno się nie zawiedziecie! Natomiast bardziej wymagający widzowie z pewnością już dawno się przekonali, że musicale, to nie jest kierunek dla nich ;)
Czytaj dalej

czwartek, 19 lutego 2015

Nowości ostatnich miesięcy (październik 2014 - styczeń 2015)

Dawno już nie uzupełniałam postów z nowościami, ale szkoda mi czasu, żeby wszystko to, co przybyło mi od października rozbijać na mniejsze posty. Postanowiłam więc w skrócie pokazać najciekawsze nowości ostatnich miesięcy. Oczywiście nie wszystko to zakupy, bo są tu również prezenty urodzinowe, a także prezenty, które znalazłam pod choinką. Jest też kilka produktów, otrzymanych w ramach współprac. W sumie mogłabym sobie odpuścić ten post, ale wiem, że lubicie je oglądać, a i ja sama chętnie zerkam na zakupy innych blogerek :)


W październiku odwiedziłam Wiedeń, dzięki czemu miałam okazję do zrobienia kolejnych zakupów w LUSH i DM. W tym drugim sklepie nie szalałam, bo nic szczególnego nie było mi potrzebne, ale w LUSH skusiłam się na kolejne opakowanie mojej ulubionej maseczki - Catastrophe Cosmetics (recenzja TUTAJ). Do tego przygarnęłam jeszcze czyścik Herbalism oraz czyścik/peeling Dark Angels. Każdy z tych produktów okazał się wyjątkowo udany i z pewnością w miarę możliwości będę do nich wracać! :)

 

Przy okazji któregoś weekendu typu "Szaleństwo Zakupów" postanowiłam w końcu zapoznać się bliżej z bardzo chwaloną marką Organique. Przygarnęłam słynne czarne mydło (Savon Noir Classic) oraz trzy produkty do pielęgnacji ciała - czekoladowy scrub cukrowy (Chocolate Sugar Peeling), pomarańczową piankę myjącą (Creamy Whip) oraz piankę peelingującą o zapachu Ice Tea (Sugar Whip Peeling). Jestem całkiem zadowolona z zakupów, chętnie korzystam z każdego z produktów, ale mój apetyt na tę markę jest póki co niemal całkowicie zaspokojony. Na ten moment ciekawi mnie jeszcze tylko maska do włosów Argan Shine.


W międzyczasie zdarzyły mi się również większe zakupy "twarzowe". Na pewno znacie tę sytuację, kiedy okazuje się, że wszystkie codziennie używane kosmetyki kończą się w jednym czasie i albo nie macie zapasów, albo to co w nich jest nie odpowiada funkcją temu, czego chciałybyście używać. Mi taka sytuacja przytrafiła się w październiku, czego efektem był zakup matującego kremu nawilżającego Tołpa Strefa T (nie ma szału, oceniam go raczej jako przeciętny kosmetyk), sprawdzonego płynu dwufazowego z Lirene (nie zliczę która to już buteleczka - recenzja TUTAJ) oraz płynu bakteriostatycznego z serii Pharmaceris T. Oprócz tego, w mojej pielęgnacji rozgościły się również szczoteczka soniczna Foreo Luna Mini (recenzja TUTAJ) oraz olejek do twarzy Magic Rose od Evree. O tym ostatnim z pewnością jeszcze przeczytacie, bo okazał się być naprawdę pomocny w pielęgnacji mojej skóry, mimo, że bardzo sceptycznie podchodziłam do stosowania olejku na cerę na pograniczu tłustej. Nic bardziej mylnego! :)



Produkty z serii FitoCell od Seboradin to kolejne kosmetyki, o których za chwilę przeczytacie. Seria przeznaczona jest do włosów potrzebujących odżywienia i wzmocnienia, a oparta jest na roślinnych komórkach macierzystych. Brzmi interesująco, a jak wyszło w praktyce? Do końca tygodnia na pewno o tym przeczytacie! :)


Od pewnego czasu, pomimo dalszej sympatii do marki Essie, coraz rzadziej sięgam po nowe kolory. Choć nowe kolekcje zazwyczaj mi się podobają, to jednak przy takiej ilości lakierów, jaką obecnie posiadam, mało który budzi we mnie chęć posiadania. Mimo wszystko, kostka z czterema kolorami z jesiennej kolekcji Essie Dress To Kilt trafiła w mój gust. Każdy z kolorów jest mocno trafiony, a czerwień nosi mi się tak dobrze, jak żadna inna! :)


Po obfitych październikowych zakupach zaczęłam się mocno ograniczać z kolejnymi zakupami, szczególnie tymi zachciankowymi. Listopad był więc u mnie miesiącem odwyku zakupowego. Jak widać powyżej, może nie był to całkowicie skuteczny zabieg, ale bądź co bądź, z efektów jestem bardzo zadowolona. Kupiłam tylko cztery rzeczy - mikrozłuszczający krem na noc z serii Ziaja Liście Manuka (poprzedni mi się skończył), dwa produkty z Organic Shop - peeling z kawą oraz maseczkę błotną, którą miałam już wcześniej i byłam z niej bardzo, bardzo zadowolona. Dodatkowo skusiłam się również na tzw. skunksa z Real Techniques, czyli typowy pędzel duo-fibre do podkładu. Nie lubię stosować tego typu pędzli zgodnie z przeznaczeniem, ale za to rewelacyjnie sprawdzają się przy aplikacji mocno napigmentowanych różów. Kiedyś miałam taki z Maestro, ale podprowadziła mi go mama ;)


Listopad, to miesiąc moich urodzin, więc wstrzemięźliwość w zakupach osłodziły mi kosmetyczne prezenty. Od Sylwii dostałam przepiękny zestaw z nowo otwartego w Polsce salonu KIKO Milano. Sylwia dobrze mnie zna, bo idealnie trafiła z kolorem zestawu, na który składają się szminka i konturówka z limitowanej serii Luscious Punk w kolorze Fucsia, czyli - nieco wbrew nazwie - amarantowym odcieniu różu.


Prezent od mojej ukochanej Stefci, to kolejne spełnione kosmetyczne marzenie. Pomadka Girl About Town (wykończenie Amplified) z MACa chodziła mi po głowie już od dawna, a Stefcia nie dość, że mi ją sprezentowała, to jeszcze do kompletu dobrała mi idealny odcień konturówki - More To Love. Uroczyście oświadczam, że jest to duet idealny! Kolory są świetnie dobrane, a jakościowo zdecydowanie stoją na najwyższym poziomie! :)


Jeśli chodzi o nowości grudniowe, to również starałam się zbytnio nie szaleć. W Minti Shop kupiłam dawno planowane składane pędzle, które planowałam nosić w kosmetyczce - Real Techniques Retracktable Kabuki Brush oraz Retracktable Bronzer Brush, a także kolejną sztukę mojego ulubionego pędzla do rózu, czyli H24 z Hakuro (recenzja TUTAJ). Stara sztuka nadal ma się świetnie, ale zachciało mi się zgrabnego pędzla, który sprawdzi się do konturowania, H24 po raz kolejny okazał się być ideałem, tym razem nie tylko do różu! :)

W tym miejscu muszę pochwalić Minti Shop oraz dystrybutora pędzli Real Techniques - Sense&Body. Okazało się, że moje pędzle RT przyszły do mnie całkowicie rozklejone, tzn. widać było resztki kleju w miejscach łączenia części, ale najwyraźniej był on bardzo złej jakości. Napisałam reklamację do sklepu, po czym następnego dnia maila z zapewnieniem, że zajmą się tą sprawą, natomiast tuż po weekendzie wysłano do mnie nowe sztuki z prośbą o odesłanie tych wadliwych do dystrybutora z opisem sytuacji. Okazało się, że nowe pędzle otrzymałam później zarówno od sklepu (z miniaturką cienia z palety TheBalm Meet Matt(e)!), jak i dystrybutora. Jestem jednak uczciwa, więc ponownie skontaktowałam się z dystrybutorem (bo w końcu interesy robiłam ze sklepem ;)) w celu odesłania nadprogramowej paczki :) Wielkie brawa zarówno dla Minti Shop, jak i dla Sense&Body za szybką reakcję i sprawne załatwienie sprawy! :)


Jak już wspomniałam, w listopadzie w warszawskiej Arkadii otwarto pierwszy w Polsce salon KIKO Milano. Nie miałam zamiaru robić tam wielkich zakupów, ale był jeden produkt, którego nie mogłam sobie odpuścić, a mianowicie zachwalane cienie z serii Water Eye Shadow! Skusiłam się na przepiękne dwa dzienne odcienie - 227 i 228. I tu nie obyło się bez przygód, ponieważ biorąc cienie z półki pomyliłam jeden numerek i zamiast 227, wzięłam 229. Następnego dnia wróciłam do sklepu w celu wymiany pomylonego koloru, nastawiona, że pewnie nic z tego nie będzie, jednak okazało się, że produkt został bez problemu wymieniony i nikt nie robił mi z tego powodu wyrzutów. Wystarczyło tylko szybkie zerknięcie, że produkt jest nienaruszony, pięć minut na zwrot i "kupno" właściwego odcienia i już było po sprawie! Brawo KIKO! :)


Grudzień i listopad stały u mnie pod znakiem kolorowych mazideł do ust. Co ciekawe, żadnego z nich nie kupiłam sama, ale najwyraźniej opatrzność nade mną czuwa i wie, co lubię najbardziej. Tym sposobem, w grudniu trafiły do mnie kolejne piekności! Tym razem w przesyłce z nowościami od Rimmel otrzymałam pomadki w kredce. Jest to nowa seria Color Rush, a kolory, które otrzymałam, to od najjaśniejszego - Give Me My Cuddle, I Want Candy oraz The Redder, The Better. Każda z nich jest naprawdę udana, a czerwień okazała się być dla mnie idealna! Piękna, intensywna i seksowna, ale w żadnym razie nie wulgarna, a do tego wszystkiego sprawia, że zęby wydają się bielsze! :)


Pozostałe zakupy, to mgiełka do pościeli z serii Aromatherapy Lavender&Vanille z Bath&Body Works (seria ułatwiająca zasypianie) oraz Balmi, czyli balsam do ust w kostce. Tego drugiego miałam w sumie nie kupować, ale przełamałam się i jestem bardzo zadowolona! Słyszałam wiele opinii, że ten produkt wcale nie działa, a tymczasem okazało się, że na moje usta działa lepiej, niż słynny EOS.



Jednym z prezentów świątecznych, który wyciągnęłam spod choinki był zestaw trzech kosmetyków Soap&Glory, które marzyły mi się już od dawna! Ciocia Michała postanowiła mi sprezentować słynny żel pod prysznic Clean On Me, peeling do ciała Sugar Crush oraz masło do ciała The Righteous Butter! Każdy z kosmetyków pachnie cudownie! Cieszę się, że w końcu będę miała możliwość zapoznać się bliżej z kosmetykami tej marki! :)



Mój ukochany świetnie zinterpretował mój "list do Św. Mikołaja", bo z całej długiej listy podpowiedzi wybrał to, o czym najbardziej marzyłam, czyli palety TheBalm Balmsai oraz Nude 'Tude. Ta druga widniała na mojej chciejliście aż od 2012 roku! Michał śmiał się później, że nie był ani trochę przekonany do tego pomysłu, ale postanowił się przełamać, kiedy zobaczył moją reakcję na stand z kosmetykami TheBalm w Douglasie! ;) Zakupy świąteczne zrobił jednak w Minti Shop (jak dobrze, że wskazałam ich w "liście" jako przykładowy sklep internetowy, w którym dostanie TheBalm) i tak się złożyło, że dzięki temu, dostałam kolejną miniaturkę - tym razem cudnego różu w kremie w odcieniu Pie z palety How 'Bout Them Apples.


Co tu dużo gadać, z teściową też nie będę miała źle, bo dostałam od niej kolejną buteleczkę mojego ukochanego zapachu - Roses de Chloé. Uwielbiam ten zapach! W pierwszym flakoniku miałam już tylko kilka kropelek, które oszczędzałam, jak mogłam, więc moment był idealny! :)


Kuzynka Michała również postawiła na prezent kosmetyczny - w związku z czym dostałam od niej zestaw kosmetyków J.S. Douglas Söhne z linii masło shea i witaminy. W środku znalazłam nabłyszczający puder do ciała w przepięknej szklanej buteleczce, która ślicznie prezentuje się na toaletce! Oprócz tego w zestawie znalazły się również perfumy w kremie oraz miniaturka żelu pod prysznic z tej samej linii. Muszę przyznać, że ta seria pachnie absolutnie cudownie! Kobieco, ciepło, nieco otulająco, a jednocześnie świeżo i kwiatowo! Na pewno skuszę się kiedyś na coś jeszcze i pewnie postawię na pełnowymiarowy żel pod prysznic i masło do ciała do kompletu. Mocno ciekawi mnie również wersja lawenda i tymianek! :)


Te lakiery z pewnością widziałyście już na kilku blogach! Wkrótce i ja zaprezentuję serię Miracle Gel od Sally Hansen bliżej. Od stycznia nosiłam już trzy kolory i jestem naprawdę miło zaskoczona ich jakością! Może nazywanie ich hybrydami bez użycia lamp jest trochę na wyrost, ale ponad tydzień na paznokciach, niemal całkowicie bez uszczerbku, to już naprawdę coś! :)


W styczniu znowu mocno ograniczałam swoje zakupowe zapędy i starałam się iść raczej w jakość, niż w ilość. Efektem tego są kolejne zakupy w Minti Shop (królestwo za krówkę! :D). Tym razem przygarnęłam zestaw pędzli do oczu Classic Eye Set od Zoeva, czyli marki, która bije rekordy popularności na blogach. Do tego dorzuciłam kolejną upatrzoną paletkę z TheBalm, czyli Autobalm Hawaii. Paleta zawiera róż, cielisty rozświetlacz/cień oraz dwa ciemniejsze cienie. Taki zestaw jest wprost idealny na wyjazdy - cóż za oszczędność miejsca! :)


Wspominałam już o listopadowym odwyku kosmetycznym - tak się składa, że ta akcja była całkiem zorganizowana, ponieważ moje postanowienie było skutkiem posta u Balbiny Ogryzek, w którym Ania ogłosiła jednocześnie konkurs, w którym udało mi się wygrać bon zniżkowy na produkty Lulu&Boo do wykorzystania w sklepie Costasy. W styczniu podjęłam decyzję, że przeznaczę go na żel z echinaceą i drzewem herbacianym, przeznaczony dla cer problematycznych. To moje pierwsze spotkanie z tą marką, więc tym bardziej było mi miło, kiedy okazało się, że w paczuszce znalazłam również próbki trzech innych produktów! :)


Subskrybowanie newslettera w sklepie internetowym Pat&Rub skutkuje tym przywilejem, że w każde urodziny otrzymujecie kod zniżkowy, obniżający cenę produktów o 20%. Tym razem miałam sobie odpuścić, ale w ostatnich tygodniu obowiązywania mojego kodu pojawiła się dodatkowa promocja, obniżająca ceny kilku produktów o kolejne kilkanaście, czy nawet kilkadziesiąt procent. Tak się złożyło, że a) promocja i kod zniżkowy mogły zostać połączone i b) w promocji znalazły się dwa produkty z linii, którą od dawna chciałam wybróbować. W ten sposób skończyłam z żelem pod prysznic i balsamem do ciała z linii Relaksującej o zapachy trawy cytrynowej i kokosa :)

***
Z nowości, to na razie u mnie tyle! Chyba nie ma tragedii, jak na podsumowanie czterech miesięcy. Jestem bardzo zadowolona z ilości i jakości produktów, które kupuję. Pielęgnację uzupełniam już tylko niemal według potrzeby, a zachcianki staram się po pierwsze - ograniczać, po drugie - dokładnie przemyśleć i po trzecie - nie kupować spontanicznie. Staram się dokonywać zakupu tylko w sytuacji, jeśli nie mogę się pozbyć danego produktu z głowy :)
Oczywiście standardowo czekam na Wasze komentarze - co znacie i lubicie, nad czym się zastanawiacie, a co się u Was nie sprawdziło? :)
Karolina

Czytaj dalej

środa, 18 lutego 2015

Sposób na zwalczanie cellulitu - CelluBlue

Choć za oknem wciąż zimno, to jednak chciałabym z Wami dzisiaj poruszyć temat, który w miarę rosnących temperatur już za chwilę ponownie stanie się bardzo na czasie. Cellulit, bo oczywiście o nim mowa, niestety towarzyszy większości z nas, choć chyba żadna z nas nie życzy sobie jego obecności w swoim życiu ;) Przyczyn jego powstawania jest wiele, tak jak wiele jest też sposobów jego zwalczania. I właśnie jednym z tych sposobów chciałabym się z Wami dzisiaj podzielić! :)



CZYM JEST CELLUBLUE?
Kilka miesięcy temu otrzymałam propozycję przetestowania nietypowego gadżetu o nazwie CelluBlue. Jest to kubeczek z silikonu chirurgicznego, który działa na podobnej zasadzie, jak bańki chińskie. CelluBlue służy do wykonywania masażu antycellulitowego poprzez zasysanie wybranej partii skóry, objętej cellulitem i przesuwanie kubeczkiem w odpowiednich kierunkach przy wciąż zassanej skórze. Taki masaż pozwala na pobudzenie lipolizy tkanki tłuszczowej, czyli rozpadu jej komórek i usuwanie ich z organizmu, dzięki czemu szansa na jędrne uda i pośladki staje się całkiem realna :)

JAK WALCZYĆ Z CELLULITEM?
Wielokrotnie miałam okazję uczestniczyć w różnego rodzaju szkoleniach i prezentacjach, podczas których przedstawiano podstawowe zasady walki z cellulitem. Niemal za każdym razem, prowadzący podkreślali, że nawet najlepszy i najdroższy kosmetyk sam z siebie nie przyniesie  żadnych efektów (choć odpowiedni skład znacząco może poprawić wspomóc działanie zabiegu), jeśli nie damy nic od siebie, dlatego z cellulitem należy zmagać się łącząc stosowanie kosmetyku z odpowiednim masażem. Oczywiście bezsprzecznie najskuteczniejsze efekty przyniesie Wam włączenie do codziennych zajęć regularnych ćwiczeń, a także spożywanie dużych ilości wody i zdrowa dieta - bez tego nie ma co liczyć na spektakularne efekty. Są to kroki, które wydają się oczywiste, ale jednocześnie doskonale wiem z własnego doświadczenia, że to właśnie one są jednocześnie najtrudniejsze do wykonania.


JAK WYKONAĆ MASAŻ Z KUBECZKIEM CELLUBLUE?
Z pewnością nie raz zdarzyło Wam się przeczytać, że skórę należy traktować delikatnie. Uda i pośladki są jednak tą partią, na której zawsze możecie wyładować stresy całego dnia, a Wasze ciało będzie Wam za to wdzięczne J Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, żebyście masaż wykonały jedynie własnymi rękami, ale ja na przykład bardzo szybko zniechęcam się bolącymi palcami i wykręcaniem się w nienaturalnych pozach tylko po to, żeby sięgnąć do każdego centymetra uda i pośladka. Wbrew pozorom, automasaż nie jest taki łatwy, dlatego czasami warto mieć pomocnika.

Sposób wykonania masażu najlepiej przedstawi poniższa instrukcja obrazkowa. Długość sesji możecie dowolnie modyfikować, warto jednak pamiętać, że im więcej czasu poświęcicie na dany obszar, tym szybciej zobaczycie efekty. Oczywiście pod warunkiem, że będziecie regularne.



Sięgając po CelluBlue, musicie pamiętać o kilku podstawowych zasadach, które sprawią, że jego stosowanie będzie łatwe:
  • Przed użyciem kubeczka, musicie użyć produktu, który nada Waszej skórze poślizg. Warto sięgnąć po kosmetyk antycellulitowy, bo masaż wspomoże jego działanie, ale jeśli nie macie go pod ręką, to równie dobrze możecie użyć oliwki dla dzieci. Ważne jest to, żeby podczas masażu skóra nie była sucha.
  • Masaż zawsze należy wykonywać od dołu do góry, zawsze w kierunku serca, zgodnie z kierunkiem przepływu krwi.
  • Przeciwwskazaniem do stosowania kubeczka są uszkodzenia skóry, a także problemy zdrowotne, związane z zaburzeniami krążenia.
  • Lekkie zaczerwienienie skóry, związane z pobudzonym krążeniem jest normalną reakcją i powinno ustąpić po kilku, kilkunastu minutach. Jeśli na Waszej skórze pojawią się siniaki, to oznacza to, że należy wykonywać masaż przy mniejszym zassaniu skóry.
  • W ciągu godziny po wykonaniu masażu należy wypić pół litra wody, co pomoże w pozbyciu się z organizmu nadmiaru toksyn.
  • Jak każdy przyrząd, służący naszej urodzie, również i CelluBlue należy utrzymywać w czystości. Kubeczek jest wykonany z silikonu chirurgicznego i wystarczy po użyciu umyć go ciepłą wodą z mydłem.






MOJE WRAŻENIA ZE STOSOWANIA CELLUBLUE
Chciałabym Wam napisać, że dzięki temu urządzeniu cieszę się teraz gładką i jędrną skórą, ale nie mogę. I nie jest to wina urządzenia, a moja własna. Niestety jestem bardzo nieregularna w wykonywaniu masaży (nawet nie zliczę ile razy zmęczenie wygrało!), a dodatkowo ciągle nie pamiętam o piciu odpowiednich ilości wody. Jakby tego było mało, od połowy grudnia mam przerwę w ćwiczeniach, wobec czego efekty nie są tak dobre, jak mogłyby być. Nie dało się jednak nie zauważyć, że po każdorazowym masażu z użyciem CelluBlue, moja skóra stawała się widocznie bardziej jędrna, co sprzyjało jej optycznemu wygładzeniu. Z każdym zabiegiem skóra prezentowała się nieco lepiej i gdyby nie przerwa i moja nieregularność, to efekty byłyby dużo lepsze. Podoba mi się to, że dzięki temu gadżetowi jednocześnie pielęgnuję skórę, smarując ją obfitą ilością balsamu lub oliwki, co już samo w sobie poprawia jej kondycję (nie wiem jak Wy, ale z jakiegoś dziwnego powodu, jeśli nie używam tylko zwykłego balsamu, to zwykle odpuszczam sobie smarowanie ud...) , a zarazem masażem pobudzam krążenie. Dzięki temu osiągam cel 2w1 - odżywioną, miękką skórę, a także poprawione napięcie i zauważalne wygładzenie. Do pięknych nóg i pupy jeszcze wprawdzie daleka droga, ale pierwsze efekty pozwalają mi wierzyć, że, przy wzmożonym wysiłku z mojej strony, jestem w stanie osiągnąć zamierzony cel! W końcu nie od razu Rzym zbudowano! ;)

Sięgając po CelluBlue po raz pierwszy miałam lekki problem z jego użyciem. Trudno mi było wyczuć odpowiednią dla mnie siłę zasysania skóry, na szczęście jednak urządzenie silikonowe ma tę przewagę nad elektrycznymi, że bardzo łatwo skorygować „siłę rażenia”. Miałam kiedyś taki elektryczny masażer, który miał tylko dwa stopnie działania – pierwszy był dla mnie za lekki, a drugi za mocny, wobec czego masaż albo nie przynosił efektów, albo sprawiał mi nadmierny ból. Z CelluBlue możecie dostosować siłę zabiegu do swoich możliwości i preferencji, a następnie – w miarę przyzwyczajania się do działania urządzenia, zwiększać jego „moc”, nieco silniej zasysając skórę. To, że siłę zassania możecie dowolnie dostosować do odpowiedniej partii ciała, na której chcecie wykonać masaż jest jego ogromną zaletą. Ja mam na przykład bardzo, bardzo wrażliwą skórę na brzuchu oraz na wewnętrznej partii ud, wobec czego tu muszę być bardzo ostrożna (zwłaszcza na udach chwila nieuwagi skutkuje powstawaniem tzw. pajączków), natomiast na pośladkach zdecydowanie mogę się wyżyć. Tak, jak wspomniałam, początki były nieco nieporadne, ale w miarę stosowania produktu łatwo wypracować sobie odpowiedni sposób i zorientować się z jaką siłą należy podejść do konkretnych partii ciała. Gdyby jeszcze tak samo łatwo przychodziło wyrobienie w sobie nawyku regularności… :)



GDZIE KUPIĆ I ZA ILE?
CelluBlue kosztuje 18,90 Euro, czyli w przeliczeniu na złotówki, około 80 zł. Jak na nasze polskie warunki – nie jest to z pewnością niska kwota, ale warto pamiętać, że jest to urządzenie wielokrotnego użytku, wykonane z trwałego materiału. Jest też niewielki i bardzo poręczny, dzięki czemu z łatwością zabierzecie go nawet w podróż (w końcu trzeba być regularnym :D). Kubeczek jest dostępny w sklepie internetowym producenta TU.

Jakie są Wasze sposoby na walkę z cellulitem? Czy macie cierpliwość do regularnych masaży czy może tak jak mi, często brakuje Wam samozaparcia? Jakie są Wasze ulubione kosmetyki, wspomagające redukcję pomarańczowej skórki? :)
Karolina
Czytaj dalej

wtorek, 17 lutego 2015

Nowość na rynku - podkłady Lirene - My Color Code


Prawie dwa tygodnie temu miałam możliwość uczestniczenia w spotkaniu, zorganizowanym przez markę Lirene. Spotkanie odbyło się w pięknym Showroomie Mohito (oraz innych marek LPP), a jego celem było przedstawienie najnowszego dziecka marki Lirene – linii podkładów My Color Code!

Podkłady MCC zostały zaprojektowane w ścisłej współpracy ze znaną wizażystką – Anią Orłowską. Ideą, która przyświecała ich stworzeniu, było wypuszczenie na rynek podkładów, które będą odpowiadać urodzie wszystkich kobiet, ze szczególnym naciskiem na dopasowanie kolorystyki podkładów do Polek. W tym celu Lirene i Ania Orłowska, sięgnęli do założeń analizy kolorystycznej, która w najbardziej podstawowym wariancie zakłada podział urody kobiet (choć może dotyczyć również mężczyzn) na cztery typy kolorystyczne, odpowiadające czterem porom roku!




 
O analizie kolorystycznej można by napisać wiele, ale pozwólcie, że przywołam tylko to, co najważniejsze. Przede wszystkim, typy urody dzielimy na ciepłe i chłodne, przy czym Wiosna i Jesień, to typy ciepłe, natomiast Lato i Zima, to typy chłodne. Na czym to polega? Chodzi przede wszystkim o to, że każdy z tych typów urody charakteryzuje określony zbiór cech, który sprawia, że jedna kobieta będzie prezentować się lepiej w kolorach z ciepłej palety barw, a inna z chłodnej. Każdy z nich różni się jeszcze między sobą, a gdyby zagłębić się w szczegóły, to okazuje się, że każdy z typów dzieli się jeszcze dalej na różne podtypy. Profesjonalna analiza kolorystyczna zajmuje specjalistom nawet kilka godzin, jednak wspomniany zestaw cech charakterystycznych pozwala często na „robocze” określenie typu kolorystycznego.




 
Posługując się nieco uproszczonym podejściem do analizy kolorystycznej, wskażę Wam kilka przykładów takich cech, i tak…

Wiosna – to często kobieta o brzoskwiniowym odcieniu skóry, której włosy w naturalnym kolorze (farbowane się nie liczą ;)) połyskują złotymi, słonecznymi refleksami. Wiosna wygląda najlepiej w kolorach przyrody budzącej się do życia, a więc wyobraźcie sobie kolory wiosennych kwiatów czy młodych listków. Brzoskwiniowy, to jej kolor! Znane wiosny, to na przykład Drew Barrymore, Taylor Swift i Kate Hudson.

Lato – to kobieta o chłodnym odcieniu skóry, może być nawet nieco różowawa, często jej naturalne włosy, to słynny mysi blond, którego tak bardzo nie znoszą Polki. Pani Lato najlepiej wygląda w rozmytych, pastelowych kolorach, które powinny się Wam kojarzyć z wypłowiałymi od letniego słońca barwami. Idealnym kolorem dla lata będzie również lodowy błękit! Znane lata, to Małgorzata Kożuchowska, Jennifer Aniston, a także Księżna Kate.

Jesień – to bardzo często kobieta o płomiennorudych włosach i jasnej cerze! Kiedy myślimy o kolorach, które dominują w przyrodzie jesienią, to myślimy o barwach ziemi, a także o kolorowych liściach. Khaki czy pomarańczowe odcienie, to kolory, w których tylko jesienne kobiety wyglądają tak atrakcyjnie! Znane jesienie, to na przykład Julianne Moore, Marcia Cross czy Lindsey Lohan.

Zima – to albo kobieta w typie Królewny Śnieżki albo w typie latynoskiej piękności. Mając na myśli Królewnę Śnieżkę, musicie wyobrazić sobie osobę o porcelanowej cerze i bardzo często ciemnych lub czarnych włosach. Typ latynoski, to dla odmiany osoba o oliwkowej skórze, ciemnobrązowych włosach i zwykle mocnej oprawie oczu. To jedyny typ urody, który zawsze wygląda idealnie w czerni i  kredowej bieli! Nic też nie podkreśli urody Zimy, jak na przykład intensywnie różowe – fuksjowe usta. Mocne kontrasty kolorystyczne są wprost stworzone dla niej! Znane zimy, to na przykład Megan Fox, Eva Longoria, a także Jennifer Gardner i Liv Tyler.




 
Kobieta zmienną jest, wobec czego pewne elementy urody mogą być modyfikowane poprzez farbowanie włosów, czy też makijaż, co, jeśli nie jest odpowiednio dobrane, zaburza nieco naszą naturalną kolorystykę i wprawia w panikę niejednego profesjonalistę od analizy kolorystycznej, dlatego potraktujcie powyższe przykłady jako pewnego rodzaju stereotypy, które jednak mają sporo wspólnego z prawdą :)




 
Co do tego wszystkiego ma jednak Lirene? Otóż, podkłady My Color Code zostały stworzone z myślą o powyższych typach kolorystycznych, dlatego w ofercie znajdziemy cztery kolory, nazwane odpowiednio do dedykowanego typu urody. Na opakowaniach podkładów znajdziecie wskazówki, dzięki którym już w sklepie możecie na szybko ocenić to, który podkład prawdopodobnie będzie do Was pasować. Najjaśniejszymi odcieniami są Wiosna (ciepły) i Zima (chłodny), natomiast nieco ciemniejsze są te dla Lata (chłodny) i Jesieni (ciepły). Oczywistą sprawą jest to, że wskazówki te trzeba traktować z lekkim przymrużeniem oka, ale warto się im przyjrzeć, bo mogą Wam po prostu podpowiedzieć dobry kierunek! :)




 
Na recenzowanie podkładów przyjdzie jeszcze czas, dzisiejszy wpis ma Was przede wszystkim zachęcić do przyjrzenia się tej nowej linii i zastanowienia jakim kolorem jesteście! Ja miałam okazję kilkakrotnie podpytać różnych wizażystów o to jaki typ reprezentuję i zdecydowana większość z nich, w tym Ania Orłowska, wskazali, że jestem Zimą! Kiedyś w to nie wierzyłam, ale po przeanalizowaniu tematu doszłam do wniosku, że cóż… Nie ma się co zapierać, bo faktycznie kolory zimy, to kolory, w których czuję się najlepiej! :)




 
Na koniec dodam jeszcze jedną, bardzo miłą informację. Do współpracy przy promocji podkładów Lirene My Color Code zaproszono cztery piękne kobiety, reprezentujące każdy z typów kolorystycznych. Wiosną została Ewelina z bloga Pracownia Porannych Przyjemności, Latem – Agnieszka z bloga Siouxie And The City, Jesienią – Patrycja Tyszka z bloga PatrycjaTyszka.pl, natomiast Zimą – Agata z bloga Agata Ma Nosa! Niesamowicie cieszę się, że w kampanię zostały zaangażowane moje koleżanki „po fachu” i mocno przyklaskuję całemu pomysłowi pod hasłem My Color Code.




 
Podkłady My Color Code od Lirene znajdziecie już w drogeriach! :)
Karolina
Fotograf: Krzysztof Adamek; Źródło zdjęć: http://krzysztofadamekphoto.blogspot.com/
Czytaj dalej

czwartek, 5 lutego 2015

Męskim Okiem: Jak wyjechać za granicę i nie zbankrutować, czyli płatności w obcych walutach.

Pamiętacie może jeszcze pierwszy gościnny męski post na moim blogu? Michał podzielił się wtedy z Wami swoimi przemyśleniami i przeliczeniami dotyczącymi naszej wakacyjnej wyprawy do Chorwacji. Obiecywałam Wam wtedy, że podzielę się z Wami również jego wywodem na temat Kantoru Walutowego Alior Banku oraz kart wydawanych do rachunków w nim prowadzonych, z których już wielokrotnie korzystaliśmy przy okazji naszych zagranicznych wojaży. Inną sprawą jest fakt, że taki rachunek może Wam się również przydać, jeśli planujecie zakupy kosmetyczne w zagranicznych sklepach internetowych :)

Post był prawie gotowy do publikacji już dawno temu, ale trochę się z tym zagapiłam i zanim się obejrzałam, już było po sezonie wyjazdowym. Jednak zasady działania Kantoru absolutnie się nie zdezaktualizowały, wobec czego uznałam, że warto w końcu upublicznić ten wpis! Tym bardziej, że jedni zimą jeżdżą na narty, inni korzystają z tańszych wycieczek do ciepłych krajów, a ponadto wśród moich znajomych zaobserwowałam trend wczesnowiosennych wojaży po europejskich stolicach (sami również taką planujemy! My, marzec, Praga!). Warto się do tego odpowiednio przygotować, również finansowo!

No, ale przecież nie muszę Was chyba namawiać, większość moich czytelniczek została kupiona pewnie już wtedy, kiedy wspomniałam o zakupach w zagranicznych sklepach internetowych ;)

Oddaję więc głos mojemu specjaliście-ekonomiście! Dodam jeszcze, że Michał starał się jak potrafił, żeby jak najbardziej "spolszczyć" branżową gwarę i mam szczerą nadzieję, że mu się to udało. Gdybyście mieli jednak jakiekolwiek wątpliwości czy coś nie byłoby dla Was wystarczająco zrozumiałe, to nie bójcie się pytać. The comments are all yours :)

Płatności w walutach obcych:
W przypadku płatności w walutach obcych na różnego rodzaju wyjazdach, jak również przy zakupach internetowych w innych krajach już od pewnego czasu korzystam z kart walutowych wydawanych do rachunków w Kantorze Walutowym Alior Banku.

Kilka słów o samym kantorze.
Usługa został uruchomiona w 2012 r. Założenie oraz prowadzenie rachunku jest bezpłatne. Do rachunków prowadzonych w EUR, USD i GBP można zamówić karty debetowe.

Wydanie oraz użytkowanie karty jest bezpłatne, jeśli w ciągu 6 miesięcy od dnia wydania karty klient choć raz wykonał dowolną operację z użyciem karty w przeciwnym wypadku naliczana jest jednorazowa opłata 15 zł. Za pomocą karty można wypłacać również gotówkę z bankomatów za granicą. Pierwsza wypłata w miesiącu jest bezpłatna natomiast za każdą kolejną w danym miesiącu naliczana jest opłata 9 zł.
Źródło: www.kantor.aliorbank.pl
Spready, czyli różnica pomiędzy kursem sprzedaży i kupna, jakie oferuje Kantor Alior Banku są bardzo konkurencyjne w stosunku do bankowych kursów tabelowych, jak również w stosunku do sporej części tradycyjnych kantorów.
Poniżej przedstawiam porównanie kursów kupna/sprzedaży z Kantoru Alior Banku z kursami tabelowymi z kilku polskich banków:

EUR/PLN
USD/PLN
GBP/PLN

Kupno
Sprzedaż
Spread
Kupno
Sprzedaż
Spread
Kupno
Sprzedaż
Spread
Kantor Alior
4,1847
4,2090
0,0243
3,1841
3,2029
0,0188
5,2485
5,2796
0,0311
PKO BP S.A
4,0831
4,3356
0,2525
3,1083
3,3005
0,1922
5,1203
5,4369
0,3166
BZ WBK S.A.
4,0521
4,3679
0,3158
3,0862
3,3266
0,2404
5,0855
5,4817
0,3962
Alior Bank S.A.*
3,9181
4,5093
0,5912
2,9827
3,4335
0,4508
5,066
5,4954
0,4294
ING Bank Śląski
4,0429
4,3445
0,3016
3,0738
3,3030
0,2292
5,0682
5,4462
0,3780

*kursy walutowe dotyczące płatności bezgotówkowych realizowanych kartami klientów indywidualnych.
 Źródło: Opracowanie własne na bazie kursów tabelowych pieniężnych z dnia 3 września 2014 r.
Jak widać na powyższym zestawieniu spready w Kantorze Walutowym Alior Banku są zdecydowanie korzystniejsze, niż spready według bankowych kursów tabelowych, w tym - paradoksalnie - są lepsze również od tabeli kursowej samego Alior Banku.
Wracając do tematu samych płatności za granicami naszego kraju to sprawa wygląda bardzo łatwo w przypadku wyjazdu do krajów, w których walutami krajowymi są Euro (EUR), Dolar Amerykański (USD) lub Funt Brytyjski (GBP). Wtedy wystarczy przelać na rachunek w Kantorze Alior Banku prowadzonym w PLN odpowiednią kwotę i przewalutować ją (kupić walutę obcą za walutę krajową). Cała operacja trwa dosłownie kilkanaście sekund. Kupiona w ten sposób kwota w walutach obcych zostanie natychmiast automatycznie zaksięgowana na jednym z naszych rachunków walutowych i, jeśli mamy wydaną do niego kartę debetową, możemy swobodnie dokonywać płatności nie martwiąc się już o kurs po jakim zostanie przeliczona kwota płatności.
Korzystanie z Kantoru Alior Banku jest również korzystne w przypadku wyjazdów do krajów z tak zwanymi egzotycznymi walutami w tym do Chorwacji, na przykładzie której wyjaśnię zasady przewalutowania środków ze złotówek na lokalną walutę. Wskażę również realną oszczędność, wynikającą z korzystania z rachunku walutowego.

Walutą obowiązującą w Chorwacji jest chorwacka Kuna (HRK). Poniżej przedstawiam dwa sposoby dokonywania płatności.
1.      Płatność za pomocą karty debetowej wydanej do rachunku bankowego prowadzonego w PLN (sposób mniej korzystny): 
Korzystając z kart MasterCard wydanych do rachunków prowadzonych w PLN, proces przeliczania kwoty transakcji wygląda następująco:
Walutą rozliczeniową MasterCard jest dolar amerykański (USD). Z tego powodu wszystkie płatności w walutach obcych są w pierwszej kolejności przeliczane na USD po wewnętrznym kursie MasterCard. Na stronie MasterCard dostępny jest kalkulator walutowy, który umożliwia sprawdzenie według jakiego kursu nastąpi przewalutowanie.

W drugim kroku rozliczenia płatności ma miejsce przeliczenie kwoty w USD na walutę, w jakiej prowadzony jest rachunek, z którego dokonano płatności, czyli w tym przypadku w PLN. Przeliczenie następuje w oparciu o zwykle niekorzystny dla konsumenta kurs tabelowy.

2.      Płatność za pomocą karty debetowej wydanej do rachunku prowadzone w USD w Kantorze Alior Banku (sposób korzystniejszy):
Korzystając z kart MasterCard wydanych do rachunków prowadzonych w PLN proces przeliczania kwoty transakcji wygląda następująco:

Pierwsze przeliczenie po wewnętrznym kursie MasterCard odbywa się na takich samych zasadach jak w przypadku płatności kartą wydaną w PLN. Natomiast w drugim kroku nie następuje już żadne przewalutowanie,  ponieważ wcześniej zasililiśmy rachunek walutowy kwotą w USD kupionych po korzystnym kursie w Kantorze Alior Banku. W ten sposób unikamy podwójnego przewalutowania po kursie, na który nie mamy najmniejszego wpływu, a który dodatkowo jest sztucznie zawyżany przez pośrednika.

Na koniec przykład liczbowy pokazujący jak to było w naszym przypadku.
Za cały pobyt (7 noclegów) dla 4 osób zapłaciliśmy 9070,07 HRK. Płatności dokonałem dnia 15 sierpnia 2014 r. za pomocą karty debetowej, wydanej do rachunku prowadzonego w USD w Kantorze Alior Banku. Wcześniej zasiliłem ten rachunek kwotą 1600 USD, kupionych po kursie USD/PLN wynoszącym 3,1500. Poniżej, kalkulator walutowy MasterCard, wskazujący na kurs przewalutowania HRK/USD z dnia dokonania transakcji.


Obliczenia:
Przewalutowanie z HRK na USD: 9070,07 HRK : 5,6934 = 1593,09 PLN
Przewalutowanie z USD na PLN: 1593,09 USD x 3,1500 = 5018,22 PLN

Łączny koszt Hotelu to 5018,22 PLN
 
W przypadku płatności kartą debetową do rachunku w PLN wystawioną w Alior Banku schemat wyglądałby następująco:

*Przeliczenie zrealizowałoby się w oparciu o kurs z tabeli kursów walutowych Alior Banku z dnia 18.08.2014 (przesunięcie w stosunku do dnia płatności ze względu na święto w Polsce). Zastosowany zostałby kurs dla płatności bezgotówkowych kartami dla klientów indywidualnych.


Obliczenia:
Przewalutowanie z HRK na USD: 9070,07 HRK : 5,6934 = 1593,09 USD
Przewalutowanie z USD na PLN: 1593,09 USD x 3,3569 = 5347,83 PLN

Łączny koszt Hotelu to 5347,23 PLN

Dzięki płatności z wykorzystaniem karty debetowej wydanej do rachunku w Kantorze Alior Banku udało się zaoszczędzić 329,61 zł.

***
329,61 zł na zakupy, to już całkiem niezła zaoszczędzona sumka, prawda? ;)) Tak, to znowu ja! Michał prosił o zakończenie jego artykułu jakimś kulturalnym pożegnaniem, bo jedyne, co przychodziło mu do głowy, to - zarówno na powitanie, jak i na pożegnanie - "hej, kochani!" :D Skoro jednak oddał mi głos, to dodam jeszcze od siebie tylko tyle, że przetestowaliśmy ten sposób płatności już wielokrotnie - zarówno podczas naszej wyprawy do Rzymu, wakacji w Chorwacji, czy też podczas naszej październikowej wycieczki do Wiednia, o której Wam nie pisałam (może chcecie zobaczyć trochę zdjęć? :)). Jeśli pamięć mnie nie zawodzi, to ani razu nie mieliśmy żadnych problemów z korzystaniem z karty czy konta. Mało tego, jeśli okazało się, że trochę poszaleliśmy z gotówką, to w każdym momencie mogliśmy przelać przez internet środki z konta złotówkowego na konto walutowe (przeliczane według kursu Kantoru), po czym na przykład wypłacić je w pobliskim bankomacie. Oczywiście posiadanie konta złotówkowego w Alior Banku ułatwia sprawę, bo wtedy środki przeskakują na konto walutowe w czasie rzeczywistym, natomiast posiadanie konta w innym banku uzależnia przelew środków od ilości sesji wychodzących w danym banku oraz sesji przychodzących w Alior Banku. 

Tak inaczej, polecamy ten Kantor! Sami z siebie, nikt nam za ten post nie zapłacił. No chyba, że Wy będziecie mieli ochotę założyć swoje konto walutowe, wtedy możecie kliknąć w podlinkowane miejsca (albo TU). Są to typowe linki afiliacyjne, więc jeśli założycie konto w Kantorze Walutowym Alior Banku i w ciągu pół roku wykonacie na nim operacje na określoną kwotę, to mooooże coś nam z tego skapnie. No, na waciki może będzie. The choice is all yours! ;)

W razie jakichkolwiek pytań - śmiało piszcie w komentarzach lub wyślijcie do nas mail (charlotteswonderland@gmail.com) - w miarę możliwości postaramy się na nie szybko odpowiedzieć! :)
Karolina & Michał

Czytaj dalej
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Blog template designed by SandDBlast